S-21
Door: ceesliza
Blijf op de hoogte en volg Cees
14 Januari 2008 | Cambodja, Preah Seihanouk
sabaidee,mogge en selamat pagi,
we waren in totaal drie nachten in Phnom Penh en na het bezoek aan killing fields stond het Tuol Sleng Museum uitdrukkelijk nog op ons te wachten. Voorheen was dit huidige museum een high school, maar in 1975 werd de school al gauw ingericht als gevangenis van de rode Khmer en ontving de naam Security Prison 21 oftewel S21, wat inhield dat er verspreid over het land nog minstens 20 anderen waren en dat was ook zo. Tussen 1975 en 1978 werden hier meer dan 17.000 mensen geinterneerd, waar ze ernstig vernederd en mishandeld werden door kindbewakers die hiervoor speciaal werden getraind en dus misvormd en medogenloos waren.De gedetineerden vonden vroeg of laat daarna allen hun einde bij Killing Fields waarover eerder geschreven. Slechts 7 overlevenden werden geteld toen de Vietnamezen de stad bevrijdden. We liepen verspreid over het trieste terrein, bekeken cellen, tig foto's van slachtoffers, tekeningen, werktuigen etcetera met onbedwingbare tranen in de ogen zoals niemand er daar aan ontkomt. Zelfs nu we dit dagen later proberen weer te geven gebeurt ons hetzelfde en ook datgene wat een mens altijd en zo snel als mogelijk en ter bescherming probeert, namelijk verdringing. We doen het niet, geven onze geest niet die kans en laten onze ziel zijn eigen oplossing vinden uit respect voor de slachtoffers hier en elders. Tijdens onze aanwezigheid volgde Liza een gids, die een aantal dusdanige details van gruwel en wreedheid vermeldde dat ik ze hier niet ga noemen en het er verder bij laat.
De laatste dag bezochten we het Royal Palace met de Silver Pagoda wat een prachtig complex is dat doet denken aan de Wat Preah Keo in het centrum van Bangkok. Op het complex staat het "Iron House", een banaal aandoend Frans maison de maitre wat ooit een geschenk was van Napoleon 3 aan de toenmalige koning Norodom en ingewijd door de minister van buitenlandse zaken de heer Dumas. Iets verder in een bijgebouw hebben we even in de schaduw en met cola kunnen genieten van een oude gamelanspeler met zijn drummer.
De Silver Pagoda is heel bijzonder omdat de vloer is bedekt met meer dan 5000 zilveren tegels van ieder 1 kg en herbergt vele schatten zoals een esmerald boeddha en een staande levensgrote boeddha versierd met 9584 edelstenen. De rode Khmer, die de meeste tempels en pagoda's probleemloos hebben vernietigd spaarden het paleis en de pagoda om de wereld te laten zien, dat ze erg betrokken waren en zorgvuldig omgingen met s'lands erfgoed. Het bizarre is dat we er binnen niet mochten fotograferen, maar wel overal elders zoals in de gevangenis en de killing fields. Na alle ervaringen en gramschap blijven tentoongestelde zielloze beelden van Boeddha, die zelf helemaal niets had met edelstenen en franje hoe dan ook, belangrijker dan landgenoten ook al zijn ze reeds overleden en mogen dus gefotografeerd worden. Nou ja, genoeg hierover en het werd tijd voor ons om rust te nemen na alle ervaringen en lange reizen en daarom op naar Sihanoukville om in de rust van het strand en de kabbelende golven alles nog eens door ons heen te laten gaan en een plek te geven. Op dit moment zijn we 5 dagen hier en hebben genoten en tot rust gekomen en dat is maar goed ook want morgen volgt weer een lange busreis van 11 uur naar Siem Reap, de stad die vlakbij de Angkor Wat ligt. Indrukken van Sihanoukville volgen nog. Sabaidee ceesliza
we waren in totaal drie nachten in Phnom Penh en na het bezoek aan killing fields stond het Tuol Sleng Museum uitdrukkelijk nog op ons te wachten. Voorheen was dit huidige museum een high school, maar in 1975 werd de school al gauw ingericht als gevangenis van de rode Khmer en ontving de naam Security Prison 21 oftewel S21, wat inhield dat er verspreid over het land nog minstens 20 anderen waren en dat was ook zo. Tussen 1975 en 1978 werden hier meer dan 17.000 mensen geinterneerd, waar ze ernstig vernederd en mishandeld werden door kindbewakers die hiervoor speciaal werden getraind en dus misvormd en medogenloos waren.De gedetineerden vonden vroeg of laat daarna allen hun einde bij Killing Fields waarover eerder geschreven. Slechts 7 overlevenden werden geteld toen de Vietnamezen de stad bevrijdden. We liepen verspreid over het trieste terrein, bekeken cellen, tig foto's van slachtoffers, tekeningen, werktuigen etcetera met onbedwingbare tranen in de ogen zoals niemand er daar aan ontkomt. Zelfs nu we dit dagen later proberen weer te geven gebeurt ons hetzelfde en ook datgene wat een mens altijd en zo snel als mogelijk en ter bescherming probeert, namelijk verdringing. We doen het niet, geven onze geest niet die kans en laten onze ziel zijn eigen oplossing vinden uit respect voor de slachtoffers hier en elders. Tijdens onze aanwezigheid volgde Liza een gids, die een aantal dusdanige details van gruwel en wreedheid vermeldde dat ik ze hier niet ga noemen en het er verder bij laat.
De laatste dag bezochten we het Royal Palace met de Silver Pagoda wat een prachtig complex is dat doet denken aan de Wat Preah Keo in het centrum van Bangkok. Op het complex staat het "Iron House", een banaal aandoend Frans maison de maitre wat ooit een geschenk was van Napoleon 3 aan de toenmalige koning Norodom en ingewijd door de minister van buitenlandse zaken de heer Dumas. Iets verder in een bijgebouw hebben we even in de schaduw en met cola kunnen genieten van een oude gamelanspeler met zijn drummer.
De Silver Pagoda is heel bijzonder omdat de vloer is bedekt met meer dan 5000 zilveren tegels van ieder 1 kg en herbergt vele schatten zoals een esmerald boeddha en een staande levensgrote boeddha versierd met 9584 edelstenen. De rode Khmer, die de meeste tempels en pagoda's probleemloos hebben vernietigd spaarden het paleis en de pagoda om de wereld te laten zien, dat ze erg betrokken waren en zorgvuldig omgingen met s'lands erfgoed. Het bizarre is dat we er binnen niet mochten fotograferen, maar wel overal elders zoals in de gevangenis en de killing fields. Na alle ervaringen en gramschap blijven tentoongestelde zielloze beelden van Boeddha, die zelf helemaal niets had met edelstenen en franje hoe dan ook, belangrijker dan landgenoten ook al zijn ze reeds overleden en mogen dus gefotografeerd worden. Nou ja, genoeg hierover en het werd tijd voor ons om rust te nemen na alle ervaringen en lange reizen en daarom op naar Sihanoukville om in de rust van het strand en de kabbelende golven alles nog eens door ons heen te laten gaan en een plek te geven. Op dit moment zijn we 5 dagen hier en hebben genoten en tot rust gekomen en dat is maar goed ook want morgen volgt weer een lange busreis van 11 uur naar Siem Reap, de stad die vlakbij de Angkor Wat ligt. Indrukken van Sihanoukville volgen nog. Sabaidee ceesliza
-
14 Januari 2008 - 13:31
Piet Mol:
Al je verhalen gelezen. Indrukwekkende reis. Kan me emoties bij killing fields en S21 goed voorstellen. Lijkt me nog gruwelijker dan de Burma spoorweg. Ik hoor verder wel alles als je terugbent.
Goede reis en tot ziens -
14 Januari 2008 - 17:01
Jos Mol:
Nou, nou dat waren diepe emotionele indrukken van een vreselijke situatie nog maar zo kort geleden. Wat mensen elkaar niet allemaal kunnen aandoen wil je dus niet weten.
Maar gelukkig waren er ook weer mooie dingen te zien en gaan jullie weer weg van die ellendige stek.
Veel plezier in de resterende tijd die jullie daar kunnen rondbrengen. -
14 Januari 2008 - 21:31
Thea Van Der Vaart:
Lieve allebei,
Wauw wat een reis ondernemen jullie. Ik lees net zo graag als Rien jullie verhalen en kijk met plezier naar de foto's behalve deze keer. Heel zwaar om op die duivelse plek te zijn lijkt mij. Onvoorstelbaar wat daar heeft plaatsgevonden, ruim 17.000 mensen zijn er geslachtofferd. Rien en ik hebben de film de killing fields ongeveer 5x gezien en elke keer was het te erg om naar bepaalde fragmenten te kijken. Na jullie verhaal is de film een fragment van de werkelijkheid. Het is zuiver hoe jullie je gevoel omschrijven tijdens het bezichtigen van de gevangenis. Het is dan ook inderdaad bizar om niet te mogen fotograferen in de silver pagoda, maar wel bij killing fields. Ook dat zal wel weer te maken hebben met de waarde die men hecht aan rijkdom of zit daar meer achter. Het lijkt mij een zeer betekenisvolle reis die jullie maken. Het is er zelfs zo een dat ik dat graag eens met Rien zou willen doen. Heel fijn om via deze weg van jullie te horen en zien. Ik ben benieuwd naar het volgende reisverhaal.
Veel liefs,
Thea -
15 Januari 2008 - 09:35
Gerard:
Heb de foto's van de reis uit 2000 na het lezen er nog eens bijgepakt. Er is een foto in de Foreign Correspondence Club in Phnom Penh juist na ons bezoek gemaakt waar de gruwel nog scherp in mijn ogen af te lezen is. De huivering en kippenvel is nu eens zo heftig.. -
15 Januari 2008 - 10:19
Aniie Van Diemen:
Goeiemorgen, vanuit Aalsmeer, bij jullie is het alweer middag! -
15 Januari 2008 - 10:37
Annie Van Diemen:
Goeiemorgen vanuit Aalsmeer.
Van de burmaspoorweg is inderdaad al afschuwelijk. Dat dit nog erger en onmenseljker kan zijn, is ongelooflijk, maar jullie verhaal liegt daar niet om, en de foto's ook niet!
Royal Palace is ook prachtig, en wat draagt de koningin een mooi gewaad!!!
De Silverpagoda is ook schitterend, en zal van binnen ook wel prachtig zijn, maar helaas geen foto'S, en wel van al
die ellede in Killingfields, bizar hoor
Maar goed, ik hoop dat jullie busreis is meegevallen, en hoor wel weer van jullie vanuit de volgende stek.
De rust van het strand en de kabbelende golven, klinkt mij ook goed in de oren!!
goeie reis nog, ciaociao, liefs Ann -
15 Januari 2008 - 10:52
Jaap Meerman:
wat een verhalen en en echte avonturen. De tegenstellingen zijn bijna ongelooflijk. De gruwelen en amoede aan de ene kant en de rijkdom van de tempel/paleis complexen aan de andere.
de verhalen van jullie lezen als een spannende boek. Ga voorlopig maar even door ,we zien jullie straks wel weer.
groet en goede reis verder, jaap en Inez -
15 Januari 2008 - 13:38
Bung B:
Bung Cees,
In Siem Reap heeft onze buurman Syb nog een dikke half jaar voor de VN gezeten. Cambodja heeft diepe indrukken op hem gemaakt.
Geniet samen van de laatste weken.
We zetten de BBQ weer aan als jullie in Twello komen. Aan 1 van de foto's te zien heb je de kunst van het BBQ-en goed kunnen afkijken.
Doegie
groeten van ons allemaal. -
13 Februari 2008 - 07:49
Dmuskita:
zeer ingrijpend.was er stil van.emoties gingen los.Centrum 45
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
