Angkor Wat
Door: ceesliza
Blijf op de hoogte en volg Cees
22 Januari 2008 | Cambodja, Khett Siem Reab
Mogge, sabaidee en selamat pagi
Eindelijk dan en op 17 januari gingen we tuktukkend naar het ultieme doel van onze reis, nl. ANGKOR WAT EN ANGKOR THOM.
Onze driver had zich onbewust aangepast want op de achterkant van zijn tuktuk schitterde overal herkenbaar en in de kleuren van de Italiaanse vlag de uitnodigende tekst \"L\'oasi Italiana\".
Een kilometer of 10 over zoab zou ons in rustig tempo in l\'oasi naar het uitgebreide tempelgebied brengen, maar los van het tempo was het voor de rest van de dag gedaan met de rust. Van alle kanten werden we voorbij gestoven door grommende bussen, taxi\'s en motorbikes alsof er nabij de tempels ook een disneypark was aangelegd. Heel China, Japan en Korea leek wel te zijn leeggelopen in cohorten van 100 om de tempels te overbevolken en constant voor je voeten of camera te lopen en zelf genante foto\'s te nemen van familie hangend om de nek van een respectabel oud bhoeddhabeeld, dat zou wenen als er tranen waren. Jammerlijk en even wennen, maar wat moet je als nog slechts simpele witneuzen in een wereld van verandering, die als een Aziatische TGV de huidige eeuw is binnengeraast en waar ik later nog op terug zal komen.
Het gebied van Angkor is gigantisch groot en kwam tot ontwikkeling rond AD 802 en bleef actueel tot 1432 in een daar welvarend en machtig gevestigd koninkrijk. Alle koningsnamen eindigden op \"varman\" wat zoiets als beschermer betekent. Koning Suryavarman 2 (112-52) is nog steeds legendarisch omdat hij de bouwer is van Angkor Wat, maar de bouwer van het 10 vierkante kilometer grote Angkor Thom met in het centrum de Bayontempel, koning Jayavarman 7 (1181-1219)was de grootste onder de koningen van het eens zo machtige Khmerrijk dat hij als een soort Willem van Oranje nog steeds symboliseert.
Indrukwekkend was het en we liepen vele kilometers van tempel naar tempel of restanten daarvan heftig achtervolgd door niet aflatende verkopers van meestal prullaria, die gretig werden afgenomen door diverse op elkaar lijkende cohortleden. Een van de creatieve verkopertjes vroeg ons wat de hoofdstad van Madagaskar was en als we het niet wisten zouden we zijn houten bhoeddha beeldje moeten kopen. Maar zei ik even creatief ; \"als jij de echte naam van blonde Greet niet weet dan doen gaat de koop niet door\". Zo ging dat door met af en toe een colaatje onder de hitte van de zon en langzaam voelden we ons gesloopt toen we eindelijk en als laatste Angkor Wat bereikten.
Rondom omgeven door een giga en volledig met grote blokken steen afgedekte gracht kom je eerst door een enome poort om dan nog een flinke trip te maken over een geplaveide zandstenen toegangsweg die aan beide zijden een bibliotheek en twee vijvers passeert naar uiteindelijk de indrukwekkende tempel. Ook deze tempel heeft de vervagende invloed van de tijd niet kunnen ontlopen maar is de meest complete van allen met vooral de zeer goed geconserveerde door honderden khmer Michelangelo\'s gebeeldhouwde wandtaferelen in de volledige overkapte rondgang rondom het totale complex aan de begane grond. Hier is te zien dat het koninkrijk de hindustaanse godsdienst aanhing totdat koning Jayavarman 7 tot het Mahayana bhoeddisme overging met een speciale verering voor Avalokiteshvara, de Bhoedda van mededogen.
Omdat we tot nu toe al 200 foto\'s hadden geplaatst heb ik een verruiming van nog eens honderd aangevraagd om een zo goed mogelijk beeld te kunnen geven van deze dag. Denkelijk kunnen deze morgen en anders zo spoedig mogelijk datgene laten zien wat ik niet kan beschrijven. Voor Gerard met wie ik in 2000 in serenere en veel rustiger omstandigheden dezelfde rondgang had gemaakt kocht ik een t-shirt met de onvergetelijke tekst \"same same but different\" bij onze creatieve verkoper die nog steeds de ware naam van blonde Greet probeerde te achterhalen, want eerlijk is eerlijk, ik weet het zelf ook niet. En vooruit doe er dan ook nog maar een met een afdruk van Angkor Wat, want het doet je ruggelings het anker dragen van het mooiste dat een netvlies kan en mag verdragen.
Total loss waren we, drooggebekt en onder het stof. Nu eindelijk na 5 weken
hadden we behoefte aan vakantie en daarom bestelden we een privetaxi voor de volgende dag om ons over de 150 km lange weg naar de grens met Thailand te brengen waar we na passage van de grens linea recta en ook prive door zouden karren naar Bangkok, waar we hoopten dat het ons van vorig jaar bekende fraaie en luxe doch ook betaalbare Centerpoint hotel ons kon ontvangen ter reiniging, laving ende ontspanning.
Ondertussen was ik al met lezen begonnen in het boek \"duizend schitterende zonnen\" van Khaled Hosseini, waarvan Liza mij al meerdere malen met vochtige ogen had laten weten hoe shocking en ontroerend het haar had weten te bereiken.
Morgen zal ik dit zeker aanhalen als ons laatste verhaal wordt geplaatst, want gelukzaligheidshalve kan ik onze geliefde en trouwe lezers en lezeressen mededelen, dat we afgelopen nacht als twee dankbare engeltjes door wergever KLM, business gevleugeld en gepamperd ge-IPBeet zijn naar ons kleine doch warme nest in de watercirkel. SABAIDEE, ceesliza
Eindelijk dan en op 17 januari gingen we tuktukkend naar het ultieme doel van onze reis, nl. ANGKOR WAT EN ANGKOR THOM.
Onze driver had zich onbewust aangepast want op de achterkant van zijn tuktuk schitterde overal herkenbaar en in de kleuren van de Italiaanse vlag de uitnodigende tekst \"L\'oasi Italiana\".
Een kilometer of 10 over zoab zou ons in rustig tempo in l\'oasi naar het uitgebreide tempelgebied brengen, maar los van het tempo was het voor de rest van de dag gedaan met de rust. Van alle kanten werden we voorbij gestoven door grommende bussen, taxi\'s en motorbikes alsof er nabij de tempels ook een disneypark was aangelegd. Heel China, Japan en Korea leek wel te zijn leeggelopen in cohorten van 100 om de tempels te overbevolken en constant voor je voeten of camera te lopen en zelf genante foto\'s te nemen van familie hangend om de nek van een respectabel oud bhoeddhabeeld, dat zou wenen als er tranen waren. Jammerlijk en even wennen, maar wat moet je als nog slechts simpele witneuzen in een wereld van verandering, die als een Aziatische TGV de huidige eeuw is binnengeraast en waar ik later nog op terug zal komen.
Het gebied van Angkor is gigantisch groot en kwam tot ontwikkeling rond AD 802 en bleef actueel tot 1432 in een daar welvarend en machtig gevestigd koninkrijk. Alle koningsnamen eindigden op \"varman\" wat zoiets als beschermer betekent. Koning Suryavarman 2 (112-52) is nog steeds legendarisch omdat hij de bouwer is van Angkor Wat, maar de bouwer van het 10 vierkante kilometer grote Angkor Thom met in het centrum de Bayontempel, koning Jayavarman 7 (1181-1219)was de grootste onder de koningen van het eens zo machtige Khmerrijk dat hij als een soort Willem van Oranje nog steeds symboliseert.
Indrukwekkend was het en we liepen vele kilometers van tempel naar tempel of restanten daarvan heftig achtervolgd door niet aflatende verkopers van meestal prullaria, die gretig werden afgenomen door diverse op elkaar lijkende cohortleden. Een van de creatieve verkopertjes vroeg ons wat de hoofdstad van Madagaskar was en als we het niet wisten zouden we zijn houten bhoeddha beeldje moeten kopen. Maar zei ik even creatief ; \"als jij de echte naam van blonde Greet niet weet dan doen gaat de koop niet door\". Zo ging dat door met af en toe een colaatje onder de hitte van de zon en langzaam voelden we ons gesloopt toen we eindelijk en als laatste Angkor Wat bereikten.
Rondom omgeven door een giga en volledig met grote blokken steen afgedekte gracht kom je eerst door een enome poort om dan nog een flinke trip te maken over een geplaveide zandstenen toegangsweg die aan beide zijden een bibliotheek en twee vijvers passeert naar uiteindelijk de indrukwekkende tempel. Ook deze tempel heeft de vervagende invloed van de tijd niet kunnen ontlopen maar is de meest complete van allen met vooral de zeer goed geconserveerde door honderden khmer Michelangelo\'s gebeeldhouwde wandtaferelen in de volledige overkapte rondgang rondom het totale complex aan de begane grond. Hier is te zien dat het koninkrijk de hindustaanse godsdienst aanhing totdat koning Jayavarman 7 tot het Mahayana bhoeddisme overging met een speciale verering voor Avalokiteshvara, de Bhoedda van mededogen.
Omdat we tot nu toe al 200 foto\'s hadden geplaatst heb ik een verruiming van nog eens honderd aangevraagd om een zo goed mogelijk beeld te kunnen geven van deze dag. Denkelijk kunnen deze morgen en anders zo spoedig mogelijk datgene laten zien wat ik niet kan beschrijven. Voor Gerard met wie ik in 2000 in serenere en veel rustiger omstandigheden dezelfde rondgang had gemaakt kocht ik een t-shirt met de onvergetelijke tekst \"same same but different\" bij onze creatieve verkoper die nog steeds de ware naam van blonde Greet probeerde te achterhalen, want eerlijk is eerlijk, ik weet het zelf ook niet. En vooruit doe er dan ook nog maar een met een afdruk van Angkor Wat, want het doet je ruggelings het anker dragen van het mooiste dat een netvlies kan en mag verdragen.
Total loss waren we, drooggebekt en onder het stof. Nu eindelijk na 5 weken
hadden we behoefte aan vakantie en daarom bestelden we een privetaxi voor de volgende dag om ons over de 150 km lange weg naar de grens met Thailand te brengen waar we na passage van de grens linea recta en ook prive door zouden karren naar Bangkok, waar we hoopten dat het ons van vorig jaar bekende fraaie en luxe doch ook betaalbare Centerpoint hotel ons kon ontvangen ter reiniging, laving ende ontspanning.
Ondertussen was ik al met lezen begonnen in het boek \"duizend schitterende zonnen\" van Khaled Hosseini, waarvan Liza mij al meerdere malen met vochtige ogen had laten weten hoe shocking en ontroerend het haar had weten te bereiken.
Morgen zal ik dit zeker aanhalen als ons laatste verhaal wordt geplaatst, want gelukzaligheidshalve kan ik onze geliefde en trouwe lezers en lezeressen mededelen, dat we afgelopen nacht als twee dankbare engeltjes door wergever KLM, business gevleugeld en gepamperd ge-IPBeet zijn naar ons kleine doch warme nest in de watercirkel. SABAIDEE, ceesliza
-
23 Januari 2008 - 08:05
FamTulner:
Goede terugreis na een onvergetelijk avontuurlijk vermoeide, ontspannen holiday in het voor ons verre oosten.
Groetjes van Jet Ton jr. (nu ook 55+) en de ouwe bok. Tot ziens/horens.
-
23 Januari 2008 - 11:12
Marie Tijn Alexandra:
Ook wel jammer dat de reis bijna ten einde is. Heb als het ware wekenlang met jullie meegehobbeld in dit grote avontuur. Fijne terugreis en wellicht tot de zomer. Veel liefs van ons drietjes. -
23 Januari 2008 - 15:31
Bung Berto:
Goede reis terug............. -
23 Januari 2008 - 22:41
Joan/Annie:
Hallo Liza en Cees,
met tranen in mijn ogen lees ik jullie laatste bericht terwijl ik besef dat het nu afgelopen is om op regelmatige basis jullie verslag te lezen.
Het goede nieuws is dat wij nu naar jullie verhalen kunnen luisteren terwijl jullie dit in nog meer kleuren kunnen vertellen dan wij het de afgelopen weken hebben kunnen lezen.
Wij denken dat er aan een onvergetelijke reis een einde is gekomen maar jullie kunnen hier nog lang van nagenieten en wij ook.
Hoop jullie spoedig te zien en kunnen wij bijpraten in plaats van bijtypen!
Groeten,
Annie/Joan
-
25 Januari 2008 - 11:31
Gerda:
Wat een mooie reis hebben jullie gehad. Geweldige verhalen van Cees. Ik mis jullie wel een beetje, hoor, maar gelukkig zijn jullie geIPBeet.
Ik zie jullie in het kleine, knusse, waterige en waaierige holland.
Goede reis,
Liefs, gerda
-
25 Januari 2008 - 22:26
Joan:
Hallo Cees,
waar is nou je slot bericht?
Joan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
