Afscheid 2

De een na laatste dag gingen we naar Silent Beach, het schone, natuurlijke en authentieke bijna witte zandstrand met zijn wuivende palmen en krachtige golven. Geen echte tentjes hier, behalve een dan aan het eind en daar zaten wij natuurlijk, want liggen op een handdoek op het strand vind ik hetzelfde als slapen op een luchtbed, wat voor velen iets aantrekkelijks heeft, maar voor mij en ook Liza een crime is. Biertje,watertje en een vegetable noodles, gezeten in een luie stoel onder de boom, dus schaduw. Djula was er niet toen ik hem ging ophalen en dat moet dan maar zo zijn, toch? Hier nooit terugkomen zou bijna een belediging zijn voor moeder natuur, die ons zo vaak als mogelijk wil duidelijk maken dat alleen in de natuur de sound of silence is te horen, het enige geluid dat ons de gelegenheid geeft om stil te zijn en daarmee te beseffen dat het meeste wat wel op ons gehoor afkomt geruis is behalve dan Bob Marley, dus na de stilte mag die even op de mp3 met koptelefoon.
Grazie mille strand, palmboom, golf, schildpad, Djula en op afstand de zon, we zullen jullie never vergeten ook al merk ik de laatste tijd dat mijn geheugen niet meer mijn sterkste ding is en dan heb ik het alleen nog maar over dit deel van mijn geheel.
Op de terugweg nog langs bij Lalith, de vader van Roy, die speciaal voor ons op mossel en oesterjacht was geweest en dat was heerlijk mede door het spicey sausje en Liza viel aan alsof de nuttiging van de noodles van even daarvoor niet had plaats gevonden. Wij twee aan tafel en de hele familie erom heen, want zo gaat dat hier. Niet stiekem dus even iets wegmoffelen onder de tafel of in een servet en wel netjes met mes en vork en niet met de schone linkerhand zoals wij dat doen. Dank je wel Lalith en familie ook jullie blijven ons bij in een fijne directory ergens in ons hoofd.
Hierna nog even langs bij Sarath, waar we eigenlijk elke dag wel even aanwipten voor een praatje pot, soms drankgelag met Summi erbij (doe hem de hartelijke groeten, want hij is bij zijn aanstaande in Kandy) , halma spelen met zijn neefje Dino van 7 jaar en natuurlijk ook voor de rode wijn die Sarath nog had voor Liza en dus dank je wel Sarath voor je heerlijke curry, de gezellige momenten, de fun en het feit dat je zo’n goede kerel bent, die zijn eigen weg gaat en die wezenlijk anders is dan de doorsnee dorpsgenoten, we gaan je zeker terugzien “Insjallah” en have fun op 2 maart als Jk , die morgen aankomt, zijn verjaardag viert met Monika en al zijn Sri Lankaanse vrienden.
De avond brachten wij door op onze veranda, rustig en voldaan voor het slapen gaan en zoals Liza en ik dat heel goed kunnen spreken wij dan zonder iets te zeggen, niet teveel en niet te weinig.