Intermezzo THEE

Ben altijd benieuwd geweest hoe ze toch aan thee zijn gekomen , dus even wat onderzoek gedaan, wat ik toch de moeite waard vind en dus een intermezzo ter lering ende vermaak.
Van oorsprong komt thee uit China. Duizenden jaren geleden werd daar al thee gedronken. Volgens een Chinese legende ontdekte Shennong 5000 jaar v.Chr. thee in een bos. Bladeren van een theestruik dwarrelden in een pan met heet water, waarna het geheel een aangename geur ging verspreiden.[1]

Volgens een boeddhistische legende zijn de eerste theeblaadjes veel later ontstaan uit de oogleden van de mediterende Bodhidharma, een Indiase monnik die omstreeks 500 na Chr. het Zenboeddhisme in China introduceerde. Deze heilige zou zijn oogleden hebben afgeknipt om niet in te slapen. Andere Chinese overleveringen schrijven de ontdekking van thee toe aan de uit een ei gekropen Loe-Ju, omstreeks 800 na Chr. Via China kwam ook Japan met thee in aanraking. De Japanse theeceremonie dateert uit 1286 toen volgens de overlevering de monnik Sjomei alle benodigdheden voor het theedrinken uit China aanvoerde.

De vroegste vermelding van thee in de westerse literatuur dateert uit 1559; in dit jaar verscheen te Venetië een door Giambattista Ramusio samengesteld boek genaamd "Navigatione et Viaggi", een bundel van verschillende reisverhalen. Tot deze verhalen behoort onder meer het verslag van een Perzische koopman genaamd Hajji Mohammed, die tijdens een bezoek aan China de "Chiai Catai" had leren kennen. Een drank die bereid werd door bladeren (destijds nog niet bekend als theebladeren) te koken in water. Na het midden van de zestiende eeuw beschreven enkele Portugese en Italiaanse geestelijken, die hadden rondgetrokken als missionarissen door China en Japan, hun ervaringen met de consumptie van thee. Rond 1610 werd een eerste kleine hoeveelheid thee naar Nederland gebracht, dat en in eerste instantie slechts als curiosum werd bekeken. Pas in de 17e eeuw begon de VOC grotere hoeveelheden thee naar Nederland te verschepen. Die thee kwam uit Batavia, waar de thee vanuit China werd heengebracht. In de 18e eeuw werd theedrinken echt gemeengoed in Nederland. Toen begon de VOC de thee direct te importeren uit Guangdong in China.

Op Java en Sumatra werden door de Nederlanders theeplantages aangelegd. De Engelsen deden hetzelfde in India en op Sri Lanka (toen Ceylon, vandaar de naam 'ceylonthee'). Thee was tot de 18e eeuw een zeer dure drank en werd alleen gedronken door rijke mensen. Die bouwden daarvoor in hun tuinen soms speciale theehuizen (in Nederland theekoepels).

Productie[bewerken]
Theestruiken groeien in een tropisch of subtropisch klimaat. De plantages liggen meestal op een berghelling, 1200 tot 1800 meter boven zeeniveau. Hoe hoger de plantage ligt, des te beter de kwaliteit van de thee zal zijn. Als de theeplant vier jaar oud is, kan er voor het eerst worden geoogst. Het oogsten vindt plaats met de hand of machinaal. Bij de oogst worden alleen de jonge blaadjes geplukt. Handmatig plukken geeft het beste resultaat. De oogst kan gedurende het gehele jaar plaatsvinden. De beste kwaliteit wordt echter geplukt in de droge moesson.

Na het plukken ondergaan de verse theebladeren een aantal bewerkingen. Vooral zwarte thee ondergaat veel bewerkingen.

Verflensen is een bewerking om vocht uit de theebladeren te halen, waardoor verdere bewerking mogelijk is. Het verflensen van de theebladeren gebeurt bij een temperatuur van 25 tot 30 graden Celsius. Door deze temperatuur verwelken de theebladeren en worden zij zacht en soepel.

Het rollen van de blaadjes is een bewerking om de bladsappen, de rest van het vocht van de blaadjes uit de theeblaadjes te onttrekken. De blaadjes worden ongeveer een half uur tussen twee horizontaal schurende vlakken gerold, zodat het bladsap vrijkomt. Het vocht moet uit de blaadjes, omdat er anders geen oxidatie, het broeien van het blad, mogelijk is.

Oxideren van de blaadjes is noodzakelijk om kleur en aroma te krijgen. De gerolde blaadjes worden in de oxidatiekamer, die op een temperatuur van 25 °C is, in enkele uren geoxideerd. Door toevoeging van lucht met een vochtigheidsgraad van 95% wordt de kleur en het aroma verkregen. De tijd die de thee doorbrengt in de oxidatiekamer bepaalt in hoge mate het karakter van de uiteindelijke thee. Het oxidatieproces wordt gestopt door het blad te verhitten en te drogen.

Oxidatie vindt plaats doordat de in de theebladen aanwezige enzymen hun werking uitvoeren. Daarbij ontstaan allerlei smaakstoffen in de thee. De mate van oxidatie heeft verschillende soorten thee als resultaat. Van groene thee, die geheel niet geoxideerd is, tot zwarte volledig geoxideerde thee.

Eén enkele theesoort, Pu-Erh thee, wordt gefermenteerd en niet geoxideerd. Fermentatie bestaat uit het uitwendig inwerken van bacteriën en gisten op de theebladeren, analoog aan fermentatie van wijn.

Theebladeren worden gedroogd bij een temperatuur van ongeveer 95 graden Celsius. Het doel van het drogen is om het vochtgehalte terug te brengen tot 4 à 6%. De thee is nu donker van kleur. Na al deze bewerkingen blijft er van zo'n 100 kilogram geplukte bladeren, ongeveer 20 kilogram zwarte thee over.

Na het drogen worden de theebladeren met behulp van schudzeven op grootte gesorteerd. De inmiddels gebroken theebladeren worden nu op afmeting in verschillende bakken gedaan.

Theebladen in Zuidoost-Azië worden ook wel samengeperst tot theeblokken. Hiervan kan thee gemaakt worden, maar de blokken werden ook gebruikt als voedsel en betaalmiddel.

Theesoorten ;

Er bestaan de volgende basistheesoorten:

Zwarte thee, de in Nederland meest gedronken thee. Deze thee is volledig geoxideerd. Soms wordt deze aangeduid als rode thee en dit vooral in China. Varianten zijn:
Engelse melange, een veel gebruikte naam voor een mengsel van zwarte thee.
Ceylonthee, afkomstig uit Ceylon (Sri Lanka), soms vernoemd naar een bepaalde streek op Ceylon, zoals Kandy.
Earl grey, een mengsel van zwarte thee, op smaak gebracht met bergamot.
Darjeelingthee, uit de streek Darjeeling in India, aan de voet van de Himalaya. Darjeeling First Flush, de eerste pluk van de Darjeelingthee van het jaar, geldt als de 'champagne' onder de theesoorten. De fijne met de hand geplukte eerste twee topblaadjes geven deze een "lekkerste zachte smaak". Het is ook een van de duurste thees die elk jaar in mei wordt ingevlogen.
Assamthee, afkomstig uit het district Assam in India.
Lapsang souchong, deze thee wordt gedroogd boven een vuur van naaldhout wat een sterke rooksmaak aan de thee geeft.
Oolong, ook blauwe thee genoemd, halfgeoxideerde thee met daardoor minder cafeïne.
Groene thee, niet geoxideerde, gestoomde theeblaadjes.
Jasmijnthee is een groene thee waar jasmijnbloesem aan toegevoegd wordt.
Witte thee, niet geoxideerde, meestal alleen gedroogde theeblaadjes van jonge theeknoppen.
Gele thee, de meest zeldzame thee; het productieproces wordt streng bewaakt; vermoedelijk een licht geoxideerde thee van jonge theeknoppen.
Pu-Erhthee, de enige gefermenteerde thee. Deze thee kan meer dan 50 jaar bewaard worden.
Daarnaast bestaan er nog allerlei theemelanges en thee gearomatiseerd met vruchtensmaak of kruiden.