Galungan, Tukad Cepung en Ahmed

Selamat pagi allen.
Op 15 februari namen Made en Ketut, onze vrienden uit Canggu een vakantiedag om ons te bezoeken in Candidasa. Dat is toch nog twee uur rijden voor hen heen en ook weer terug. Ze kozen deze dag omdat ze daarna druk bezig gingen met de voorbereidingen voor het ceremoniële feest Galungan op 19 februari. Hiermee wordt de schepping gevierd en de overwinning van het goede (Dharma) over het kwaad (Adharma). Overal aan de wegen zie je de “penjor”, wonderlijk versierde bamboestaken en het moet hier een ware happening zijn, die we helaas niet mee mogen maken, want we vertrekken een dag eerder pulang (naar huis).
Tot onze verbazing en ook genoegen had Ketut een complete Balinese lunch meegenomen, erg smakelijk, combi van vis en kip en dat, omdat de bebek (eend) die hier een ware delicatesse is , naar de mening van Ketut niet de goede kwaliteit had.
Na de lunch gingen we met z’n zessen naar de waterval Tukad Cepung in Bangli. Wederom een prachtige rit door het weelderige Balinese landschap in dit gedeelte van Bali. Bij de waterval was het eerst fors afdalen van de berg met treden, die stijl en zo hoog waren, dat jong en oud als bejaarden omlaag gingen. Dan een stuk door de rivier tussen de rotsen en uiteindelijk een forse ingesloten waterval, die naar zeggen veel groter kon zijn, maar het nu niet was vanwege te weinig regenwater. Daarna natuurlijk weer de weg terug omhoog, zeg maar een half uurtje sportschool en dat konden we eigenlijk wel weer eens gebruiken. Wat opvallend en ook wel ontluisterend was, was het feit dat nogal wat toeristen zonder enige gene en dus ook met een volledig gebrek aan een ethische attitude en respect voor de Balinese gewoonte en zeden in bikini en zwembroek de tocht ondernamen. Shocking en wat moet dat in Godsnaam verder worden.
Op de terugtocht en ook bij het diner in de avond bespraken we veel over spelende zaken in Bali. Bijvoorbeeld het feit dat men hier georganiseerd bezig is om alle afval van plastic,tin en glas te verzamelen en centraal in te leveren, alles tegen een kleine vergoeding, die voor de mensen wordt opgespaard. Made was hier in zijn dorp intensief bij betrokken. Dit proces vindt plaats in heel Indonesië en niet voor de eerste keer stond Soerabaja met een vrouwelijke burgemeester op plaats een. E.e.a is ook duidelijk te zien in de opgeruimdheid van het landschap en de wegen. We bespraken ook de verantwoordelijkheden binnen de Hindoestaanse groepen, overal georganiseerd rond de tempels, en hoe arm en welvarend elkaar altijd ondersteunen o.a bij zieken, ceremonies en de kosten daarvan , maar ook bij huwelijksproblemen. Dit land is toch eigenlijk goed bezig en het is te hopen dat de bijzondere Hindoe religie mag blijven domineren.
We dineerden gezamenlijk in Candidasa en namen met weemoed afscheid van onze vrienden Made en Ketut met wie mooie momenten hebben gehad en zeker contact zullen houden.
Twee dagen nadien hebben we nog een tocht gemaakt naar het Noord-Oosten en bezochten de plaats Ahmed, schilderachtig tussen de bergen gelegen en vrijwel aan de voet van de hoogste berg van Bali, de Mount Agung (3300 meter hoog), een grote steenpuist, die zichzelf soms uitknijpt en her en der zijn lava verspreid met een ogenschijnlijke voorkeur voor het strand.
In de schemering hadden we met Paul en Dijn ons laatste avondmaal, want morgen 18 februari vertrekken we gevleugeld Pulang (huiswaarts). Liza en ik hebben nog maar eens een vloeiende en ondanks wat ziekjes in den beginne waardevolle reis beleefd met als hoogtepunt Ambon Manisee en onze laatste week in Candidasa en omgeving. Saluti a tutti van Ceesliza.
Oh ja Bung Aaron, saya blih rokok Kretek untuk kamu.