Bali terug

Selamat Siang allemaal. Het is al enige tijd geleden, dat er iets met mijn digitale pen kon worden gefabriceerd, doch we zitten nu op een mooie rustige locatie in Candidasa en daarom dus.
Nu 7 dagen geleden vertrokken we met Garuda rechtstreeks vanuit Ambon naar Denpassar. We verbleven eerst voor 3 dagen in Seminyak in hotel Grandmas Plus, een betrekkelijk eenvoudig doch praktisch en verzorgd onderkomen, vlak bij het strand. Er was iedere avond life muziek van hoge kwaliteit in aanpalend ruim restaurant , waar we ook ons ontbijt genoten.
Liza en ik waren hier 10 jaar geleden ook geweest en logeerden in een villa oude stijl in het Balinese groen, die overigens met de grond gelijk bleek gemaakt voor een modern en duur onderkomen. In die 10 jaar echter is alles hier compleet veranderd. Economisch zal dat voor veel Balinezen een kans bieden, maar het is hier gegaan als ooit in bv Torremolinos in Spanje, dus de prijs is even zo hoog als de winst ervan. De doorsnee toerist wint, overal concurrerende winkeltjes, mensenmassa, herrie en drinkgelag en dus ook brommers overal en de rijstvelden, die zo bepalend waren in het landschap verdwijnen als sneeuw voor de gloeihitte van de zon en de bouwlust alhier. Dit geheel gaat steeds verder noordwaarts en ook Canggu is een beginnend gekkenhuis. Maar wat fier overeind blijft is de enorme vriendelijkheid, gastvrijheid en voorkomendheid van de Balinezen zelf, die waar en hoe dan ook trots hun verbale en non-verbale positieve uitstraling koesteren, ondanks de ontwikkelingen en de invloed daarvan op hun leven. Als de toeristen iets willen meenemen van het land als ze huiswaarts gaan, laten ze dan vooral dat als souvenir uitkiezen.
Na 3 dagen verkasten we naar Ubud, een erg schilderachtige plaats met veel bouwwerken in de prachtige en sierlijke Hindu-Balie stijl. We verbleven in Yuni’s house, midden in markt gelegen en helemaal Hindu, erg prettig en rustig. Doch ook hier had het toerisme toegeslagen en ondanks het feit dat het hier laagseizoen is, leek het ons meer hoogseizoen, want we konden ons niet voorstellen dat het nog drukker in de straten kon worden. Op 10 februari arriveerden Dijn en Paul ook in Ubud en zij verbleven vlakbij ons in een zo wonderbaarlijke schilderachtige plek, dat we spraken van een museum van Hindu bouw- en meubelstijl. Prachtig.
Onafhankelijk van elkaar waren Liza en ik hier in Bali 35 jaar geleden geweest en samen nog eens 10 jaar geleden. Dat gold evenzo voor Paul en Dijn en gezamenlijk moesten we vaststellen dat Bali het ooit zo wonderlijk mooie Bali niet meer is.
Op 11 februari kwamen onze vrienden Made en Ketut uit Canggu naar ons toe om gezamenlijk met Paul en Dijn naar Tegalalang te gaan, een bergachtig gedeelte op ca. een uur van Ubud gelegen en beroemd om zijn terrassen van rijstvelden. Hier waren we 10 jaar geleden natuurlijk ook en we herinnerden ons de indrukwekkende natuurlijke omgeving, waar toen slechts een bescheiden restaurantje was. Tot onze verbazing en natuurlijk ook weer teleurstelling bleek ook hier alles volgebouwd, waren er grote schommels aangebracht , waar crazy toeristen voor veel geld het dal in werden geschommeld. De paddy’s leken wel verwaarloosd en het zicht verpest door de schommels en er was zelfs een soort fiets kabelbaan, gekker kon het in mijn beleving echt niet. Ik ervoer het als een shock en weer werd mij eens bevestigd dat de mens , zuiver en alleen voor stompzinnig vermaak, bereid is om de natuur te vernietigen, de cultuur te verdringen zonder enig besef van het feit dat de prijs hiervoor gestaag oploopt en als een boemerang de mensheid ooit zal treffen.
Ik ben mij bewust van de lading van dit verhaal, maar ik kan en doe dus ook niet anders. Al 35 jaar ga ik ieder jaar naar Azië, waarvan de laatste 16 jaar met Liza en mijn vele herinneringen van ooit worden de toenemend overschaduwd door datgene wat is verdwenen en tegelijk is ontstaan. Het zij zo, met noemt dat vooruitgang en mij waarschijnlijk een oude zeurpiet. We zullen zien en ik denk met genoegen terug aan Ambon. Waarom? Omdat het authentiek en zichzelf is met natuurlijk ook zijn plussen en minnen, maar that’s life.
Over Candidasa volgt dra.