Kampong Suli 1
Door: Cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
04 Februari 2020 | Indonesië, Denpasar
Selamat pagi allen, het is vandaag 4 februari, best een heuglijke dag, want de verjaardag van Henk ( ex van Liza en vader van Hamilton ) en Epang (broer van Liza ) en Emmy (schoonzus van Liza ). Dus Selamat Hari Ulang Tahun voor hen van ons.
Ik ben nu voor de tweede dag hersteld, dus genoeg daarover en zal vertellen over onze “spoorloos “ actie naar de familie Suitela in Suli.
De eerste keer was een aantal dagen geleden toen we met Michael, neef Tijn en chauffeur James naar Suli togen. Als enig aanknopingspunt hadden we een brief uit 1996, geschreven door mevr. Juul Suitela en die was gericht aan mevr. Juul Suitela in Nederland ( de moeder van Liza) , twee volle nichten met dezelfde naam, genoemd naar koningin Juliana.
Aan het begin van Suli bevind zich een soort quasi boulevard waar plenty eettentjes staan, ik denk wel 50 op een rij. Bij een daarvan stond een affiche met in koeienletters het logo “Vaassen”, bekende plaats bij de Molukse gemeenschap, gelegen vlakbij Apeldoorn, en daar gingen we heen. Er stond een pronte dame rujak te maken en dat is een mengsel van met een vijzel gestampte verse pinda’s met kruiden en vruchten. Overheerlijk.
Tot onze verrassing bleek deze mevrouw Wattimena te heten, rond de 60 jaar en afkomstig van Oma en ze kende de voorouders van Liza. Ze had zo op de familie foto kunnen staan als zus zeg maar en even dacht ik nog van het zal toch niet nummer 17 zijn, maar nee Cees, dat kan echt niet.
Er was nog een vrouw aanwezig, absoluut ouder, tanig vitaal met een erg open en vriendelijke uitstraling en dat bleek tot verbazing een mevrouw Suitela te zijn, die de dochter kende van genoemde mevr. Juul Suitela, die dan ook onmiddellijk werd gebeld. Goed 10 minuten later kwam Stien Suitela met de brommer aangereden en schoof aan. Voor Liza en ook voor haar nog maar eens bijzonder en ook emotioneel. Haar moeder bleek echter al in 1972 overleden te zijn en hoe e.e.a in relatie met de brief in elkaar zat bleef een mysterie , maar is verder ook niet van belang. Er werd uitvoerig over en weer gekletst in het Maleis, hetgeen voor mij compleet abracadabra is, dus daar kan ik weinig van zeggen. Wel kon ik aan het non-verbale bij beiden zien, hoe het hen raakte en beroerde, zoals je dat ook ziet bij het programma spoorloos. Dat dit allemaal zo snel en soepel mocht plaatsvinden was verbazingwekkend en buiten alle verwachting. Adressen werden uitgewisseld om vanuit Nederland contact te blijven houden en daar is Liza altijd uiterst zorgvuldig mee.
Op de terugweg spraken we er nog lange tijd over na en bij aankomst in ons hotel moest er even op gedronken worden natuurlijk.
Naast ons aldaar zat een Molukse man met een Hollandse vrouw eveneens aan de aperitief en ik voelde zijn aanwezigheid prikken in mijn rug op een manier, die om een reactie vroeg. Dat gaat dan bij mij vrij simpel en ik ging gewoon naar hem toe , maar met welke tekst weet ik niet meer. Nu weet ik dan ook waarom het prikte, want deze man, Isaac (Sjakie) Souripet, had een moeder met de naam Muskita, die een zus bleek van Benny Muskita, de stiefvader van Liza, wiens naam ze draagt.
Onverwacht voor beiden, erg emotioneel en hartverwarmend, en Sjakie was altijd erg close ( en in zijn gedachten nog steeds en ook vaak) met Benny geweest en er volgde vele verhalen en anekdotes. Het viel ons op dat Danny, de broer van Liza, erg veel overeenkomsten heeft met Sjakie, zijn lach, zijn bravoure en ook uiterlijk en ik vertelde hem dat dat wat hij had/heeft met Benny dat ik datzelfde heb met Danny. De familie zoektocht verloopt voorspoedig en is voor Liza een soort rollercoaster met bijbehorende gevoelens en dat ik daar bij mag zijn is erg bijzonder.
In Suli 2 zal ik verder vertellen over ontmoetingen met anderen op onze trip van gisteren met Om (oom) Daan Pattirane.
Ik ben nu voor de tweede dag hersteld, dus genoeg daarover en zal vertellen over onze “spoorloos “ actie naar de familie Suitela in Suli.
De eerste keer was een aantal dagen geleden toen we met Michael, neef Tijn en chauffeur James naar Suli togen. Als enig aanknopingspunt hadden we een brief uit 1996, geschreven door mevr. Juul Suitela en die was gericht aan mevr. Juul Suitela in Nederland ( de moeder van Liza) , twee volle nichten met dezelfde naam, genoemd naar koningin Juliana.
Aan het begin van Suli bevind zich een soort quasi boulevard waar plenty eettentjes staan, ik denk wel 50 op een rij. Bij een daarvan stond een affiche met in koeienletters het logo “Vaassen”, bekende plaats bij de Molukse gemeenschap, gelegen vlakbij Apeldoorn, en daar gingen we heen. Er stond een pronte dame rujak te maken en dat is een mengsel van met een vijzel gestampte verse pinda’s met kruiden en vruchten. Overheerlijk.
Tot onze verrassing bleek deze mevrouw Wattimena te heten, rond de 60 jaar en afkomstig van Oma en ze kende de voorouders van Liza. Ze had zo op de familie foto kunnen staan als zus zeg maar en even dacht ik nog van het zal toch niet nummer 17 zijn, maar nee Cees, dat kan echt niet.
Er was nog een vrouw aanwezig, absoluut ouder, tanig vitaal met een erg open en vriendelijke uitstraling en dat bleek tot verbazing een mevrouw Suitela te zijn, die de dochter kende van genoemde mevr. Juul Suitela, die dan ook onmiddellijk werd gebeld. Goed 10 minuten later kwam Stien Suitela met de brommer aangereden en schoof aan. Voor Liza en ook voor haar nog maar eens bijzonder en ook emotioneel. Haar moeder bleek echter al in 1972 overleden te zijn en hoe e.e.a in relatie met de brief in elkaar zat bleef een mysterie , maar is verder ook niet van belang. Er werd uitvoerig over en weer gekletst in het Maleis, hetgeen voor mij compleet abracadabra is, dus daar kan ik weinig van zeggen. Wel kon ik aan het non-verbale bij beiden zien, hoe het hen raakte en beroerde, zoals je dat ook ziet bij het programma spoorloos. Dat dit allemaal zo snel en soepel mocht plaatsvinden was verbazingwekkend en buiten alle verwachting. Adressen werden uitgewisseld om vanuit Nederland contact te blijven houden en daar is Liza altijd uiterst zorgvuldig mee.
Op de terugweg spraken we er nog lange tijd over na en bij aankomst in ons hotel moest er even op gedronken worden natuurlijk.
Naast ons aldaar zat een Molukse man met een Hollandse vrouw eveneens aan de aperitief en ik voelde zijn aanwezigheid prikken in mijn rug op een manier, die om een reactie vroeg. Dat gaat dan bij mij vrij simpel en ik ging gewoon naar hem toe , maar met welke tekst weet ik niet meer. Nu weet ik dan ook waarom het prikte, want deze man, Isaac (Sjakie) Souripet, had een moeder met de naam Muskita, die een zus bleek van Benny Muskita, de stiefvader van Liza, wiens naam ze draagt.
Onverwacht voor beiden, erg emotioneel en hartverwarmend, en Sjakie was altijd erg close ( en in zijn gedachten nog steeds en ook vaak) met Benny geweest en er volgde vele verhalen en anekdotes. Het viel ons op dat Danny, de broer van Liza, erg veel overeenkomsten heeft met Sjakie, zijn lach, zijn bravoure en ook uiterlijk en ik vertelde hem dat dat wat hij had/heeft met Benny dat ik datzelfde heb met Danny. De familie zoektocht verloopt voorspoedig en is voor Liza een soort rollercoaster met bijbehorende gevoelens en dat ik daar bij mag zijn is erg bijzonder.
In Suli 2 zal ik verder vertellen over ontmoetingen met anderen op onze trip van gisteren met Om (oom) Daan Pattirane.
-
04 Februari 2020 - 07:40
Epang:
Dank je Bung Cees en Usi. -
04 Februari 2020 - 07:50
Jeanet:
Wat een heerlijk, grappig, emotioneel verhaal weer! Nommor tuju belas -
04 Februari 2020 - 17:37
Tessa En Hamilton:
Hi Liza en Cees! Wat leuk om te lezen over jullie reis. Jammer dat jullie niet samen konden gaan naar Oma, maar leuk om het verslag over jouw bezoek te lezen Liza! Voor ons natuurlijk veel herkenning, de plaatsen, sommige mensen en lekkere gerechtjes (gestampte pinda’s met fruit, hmm). Heel leuk om te zien! Bijzondere dagen zijn het geweest zo te lezen. Geniet ervan samen. Veel liefs van ons! -
04 Februari 2020 - 19:51
Danny En Helen :
Wat leuk en onverwachts al die ontmoetingen met familie leden!
En zoals je Sjakie omschrijft,lijk ik wel erg op hem! Ha,ha,ha!
En Cees we zijn erg blij dat je,je weer wat beter voelt.XXX
-
04 Februari 2020 - 20:28
Marie:
Zeker een rollercoaster voor Liza. Wat een indrukken allemaal en dat in een paar dagen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
