vrije dag
Door: ceesliza
Blijf op de hoogte en volg Cees
22 Januari 2008 | Cambodja, Khett Siem Reab
Sabaidee, mogge en selamat pagi
op 16 januari gunden we ons zelf een vrije dag om per witte fiets de omgeving van Siem Reap te gaan bekijken. De witte fiets en de huur ervan was onderdeel van een ondersteuningsprogramma voor behoeftige kinderen, zeg maar een soort plan zoals bij ons toen de provo\\\'s wat echter toen niet lukte maar hier wel.
We doorkruisten het ooit dorpje en nu heuse stad over brede zoab geasfalteerde wegen, waarbij er sprake was van vooral zeer open en iets minder asfaltbeton, maar toch. Veel bedijvigheid overal en plenty hotels, guesthouses en winkels, ja zelfs warenhuizen deden ons verbaasd staan als contrast ten opzichte van mijn herinnering uit het jaar 2000.Een levendige markt met van te kust en te kuur uitgestalde waar vormde het centrum en Liza kon blijgemoed ronddwalen om te kijken of er nog iets te vinden was wat we nog niet hadden. We liepen al vijf weken met die veel te zware tassen te zeulen ondanks het feit dat een deel van de inboedel al was weggegeven. Bij de markt behoorde een bruisend backpackerscentrum van kroegen,suikerbietensap karretjes, restaurantjes en maffe winkeltjes met van alles te koop en nog maar weer eens een nightmarket met in de kern ervan een groot palmrietgedakte cocktailbar, waar ik mij kon verpozen tijdens de speur- en strooptochten van Liza. Margarita was en bleef de favorite cocktail ook omdat er altijd zo\\\'n lekker snoeperig laagje zout op de rand van het glas te nippen viel dat als perpetuum mobile weer dorstig maakte dus Liza doe maar rustig aan en doen we straks samen ook nog een.
Her en der vroeg ik hoe lang dit allemaal al bestond en telkens was het antwoord een datum na het jaar 2000. Aldoende werd mijn geheugen in ere hersteld, maar de verbazing over het binnen zo\\\'n korte tijd opgebouwde klein Bangkokachtige Siem Reap ben ik ook nu nog niet kwijt.
Feestelijk dit allemaal en we legden aan bij een zilversmid die voor de rechter middelvinger van Liza een witgouden ring rondlaste met in het midden een oranjerode hittebestendige en daarom echte topaassteen gekroond. Dit ter ere van Liza, die zich nooit aflatend en onbreekbaar glimlachend door stoffig Indochina had laten sleuren, maar ook als bewijs en getuigenis voor de khemrianen, die als ze niet weer zouden worden tegengewerkt de tijden van het koninkrijk Ankor ras zullen doen herleven.
We sloten de dag af met een etentje in Pubstreet bij restaurant Amok, waar ze heerlijke currygerechten stoomden in bananenboombladeren en die makkelijk verdund konden worden middels een glaasje koel heldere Chardonnay.
Thuis bij Bou savy nog even aandacht voor de hond die enige weken eerder vier puppy\\\'s het licht had doen zien en die graag knaagden aan mijn door de reis versleten crocs tenminste als Liza ze niet stiekum voerde in de waan dat er minimaal een de reincarnatie van Lodewijk was, haar ooit bulldog.
Om 8 uur zou de tuktukker klaar staan voor ons bezoek aan de tempels van Angkor dus naar bed en airco, die net zo koud voelde als de douche, die warm beloofd was. Sabaidee, ceesliza
op 16 januari gunden we ons zelf een vrije dag om per witte fiets de omgeving van Siem Reap te gaan bekijken. De witte fiets en de huur ervan was onderdeel van een ondersteuningsprogramma voor behoeftige kinderen, zeg maar een soort plan zoals bij ons toen de provo\\\'s wat echter toen niet lukte maar hier wel.
We doorkruisten het ooit dorpje en nu heuse stad over brede zoab geasfalteerde wegen, waarbij er sprake was van vooral zeer open en iets minder asfaltbeton, maar toch. Veel bedijvigheid overal en plenty hotels, guesthouses en winkels, ja zelfs warenhuizen deden ons verbaasd staan als contrast ten opzichte van mijn herinnering uit het jaar 2000.Een levendige markt met van te kust en te kuur uitgestalde waar vormde het centrum en Liza kon blijgemoed ronddwalen om te kijken of er nog iets te vinden was wat we nog niet hadden. We liepen al vijf weken met die veel te zware tassen te zeulen ondanks het feit dat een deel van de inboedel al was weggegeven. Bij de markt behoorde een bruisend backpackerscentrum van kroegen,suikerbietensap karretjes, restaurantjes en maffe winkeltjes met van alles te koop en nog maar weer eens een nightmarket met in de kern ervan een groot palmrietgedakte cocktailbar, waar ik mij kon verpozen tijdens de speur- en strooptochten van Liza. Margarita was en bleef de favorite cocktail ook omdat er altijd zo\\\'n lekker snoeperig laagje zout op de rand van het glas te nippen viel dat als perpetuum mobile weer dorstig maakte dus Liza doe maar rustig aan en doen we straks samen ook nog een.
Her en der vroeg ik hoe lang dit allemaal al bestond en telkens was het antwoord een datum na het jaar 2000. Aldoende werd mijn geheugen in ere hersteld, maar de verbazing over het binnen zo\\\'n korte tijd opgebouwde klein Bangkokachtige Siem Reap ben ik ook nu nog niet kwijt.
Feestelijk dit allemaal en we legden aan bij een zilversmid die voor de rechter middelvinger van Liza een witgouden ring rondlaste met in het midden een oranjerode hittebestendige en daarom echte topaassteen gekroond. Dit ter ere van Liza, die zich nooit aflatend en onbreekbaar glimlachend door stoffig Indochina had laten sleuren, maar ook als bewijs en getuigenis voor de khemrianen, die als ze niet weer zouden worden tegengewerkt de tijden van het koninkrijk Ankor ras zullen doen herleven.
We sloten de dag af met een etentje in Pubstreet bij restaurant Amok, waar ze heerlijke currygerechten stoomden in bananenboombladeren en die makkelijk verdund konden worden middels een glaasje koel heldere Chardonnay.
Thuis bij Bou savy nog even aandacht voor de hond die enige weken eerder vier puppy\\\'s het licht had doen zien en die graag knaagden aan mijn door de reis versleten crocs tenminste als Liza ze niet stiekum voerde in de waan dat er minimaal een de reincarnatie van Lodewijk was, haar ooit bulldog.
Om 8 uur zou de tuktukker klaar staan voor ons bezoek aan de tempels van Angkor dus naar bed en airco, die net zo koud voelde als de douche, die warm beloofd was. Sabaidee, ceesliza
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
