verblijf Vang Vieng
Door: cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
29 December 2007 | Laos, Vientiane
Mogge, sabaidee,selamat pagi,
het is hier 29 december en na een rit van slechts 4 uur per VIP-bus zijn we aangekomen in Vientiane,de hoofdstad van Laos, maar nu eerst Vang Vieng.
Getipt door menigeen aangaande de puinhoop en drukte in het centrum van Vang V, veroorzaakt door de vele dronken backpackers, die niets liever en dan ook nog 24 uur per dag naar hun eentonig stampende muziek willen luisteren, besloten wij, zoals reeds vermeld, ons heil te zoeken onder de verkwikkende moerbeiboom ver van deze hel.Gedropt uit de bus zeulden we met ons altijd weer te zware bagage, ondanks andere voornemens dienaangaande zoals ook altijd vooraf, de stenige hobbelweg af naar onze Organic Farm. Los van wat verwilderd rondlopende vrijwilligers, die zich door zakenman en eigenaar mister T hadden laten strikken om fijn werk te doen tussen al die bladeren en rupsen, ontdekten wij niemand, die ook maar iets had van een medereiziger voor bijv. leuk praten bij de koffie.Dus toch van nou vooruit dan maar,kom op en we zien wel over en weer (voordeel van zware bagage) zwetend in ons hutje beland, dat verder prima was en van hout en we besloten niet te treuren over het feit dat er noch een moerbeiboom nabij was evenmin als een stoel om in te lezen in de moerbeischaduw. Even terug op de weg was een klein barretje met wat bungalowtjes en daar hadden ze vast spicy chicken curry of zoiets. Ja dus en niet alleen dat maar ook Ait met vriendin Linda. Aparte naam,die hoorde bij een jonge vrolijke Nederlandse blonde 5 dollar per dag backpacker,die al enige tijd een soort manus van alles was bij onze Lao buren ,die net met hun zaakje begonnen waren.
Het plan om de volgende dag met hun in te huren tuktuk de omgeving van Vang V te gaan ontdekken was al gauw gemaakt en na nog een lao bier onder de wol, want vermoeid na de rit van 7 uur door een overigens prachtig bergachtig en grillig landschap per minibus en waar Liza halfweg chips uitdeelde aan kinderen.
Vroeg op en voorbereid op het ergste naar het centrum van Vang V getuktukt, waar we verrast werden door een sfeervolle gezelligheid die deed denken aan de beginjaren van Khaosan road in Bangkok. Alles aanwezig zoals leuke terrasjes en guesthousjes,bakkertjes met croissants en chocolate-cake bij de cappucino, shops met t-shirts die de meest maffe teksten droegen en in de gepast en zeker niet te luid klinkende muziek op straat herkende ik Bob Marley en vele anderen, die mijn trommelvliezen eerder streelden dan kwelden. In de buitenlucht ervaarden we soms een indringend en herkenbaar weeig luchtje van tabak en nog iets, die mij scherp deed twijfelen of ik het wel of toch maar niet zou doen.Wat gok jij Gerard, je weet wel van ook toen op Ko Phangan in de hangmat onder onze rieten veranda. Goed gegokt, maar de vraag was ook niet echt moeilijk.
Door naar een grot aan de overkant van de rivier, gedragen door een gammel maar zeer praktisch van bamboe in elkaar gedraaid loopbruggetje en heerlijk gesjokt door een parkje met bougainville kleuren en geuren waar een Lao gitarist John Denver deed en weer door getuktukt naar een soort walhalla aan de rivier voor vooral jong maar soms ook oud.
In rietenhutjes bij een bar waar de muziek wel degelijk luid aanwezig was kwam de hele meute bij elkaar om te sporten, ervaringen uit te wisselen, waardoor droge kelen en dus ook bier werd vereist. De sfeer was uiterst relaxed en we kwamen zoals telkens weer jongelui tegen die we al eerder en waar dan ook hadden ontmoet. Weer bier dus.
Er was een paal van aan elkaar gehecht bamboe aan de waterkant gezet en via een boom iets verderop kon je omhoog klimmen om dan vanaf 20 meter aan een lijn, die aan genoemde paal bevestigd was, omlaag te jumpen en dan in de meest vreemde standjes rond te zwaaien en dan in het water te belanden. Kortom een groot feest waar we de hele middag met veel genoegen zijn blijven hangen.
Terug naar onze moerbeifarm en hut. We hebben genoten van Vang Vieng en eenieder, die ooit van plan is naar Laos te gaan, krijgt hierbij van ons een van harte aanbeveling (Hammy en Joost). Morgen zal ik nog even iets vertellen over het blad van de moerbeiboom en zijn geneeskrachtige potentie. Sabaideeeeee
het is hier 29 december en na een rit van slechts 4 uur per VIP-bus zijn we aangekomen in Vientiane,de hoofdstad van Laos, maar nu eerst Vang Vieng.
Getipt door menigeen aangaande de puinhoop en drukte in het centrum van Vang V, veroorzaakt door de vele dronken backpackers, die niets liever en dan ook nog 24 uur per dag naar hun eentonig stampende muziek willen luisteren, besloten wij, zoals reeds vermeld, ons heil te zoeken onder de verkwikkende moerbeiboom ver van deze hel.Gedropt uit de bus zeulden we met ons altijd weer te zware bagage, ondanks andere voornemens dienaangaande zoals ook altijd vooraf, de stenige hobbelweg af naar onze Organic Farm. Los van wat verwilderd rondlopende vrijwilligers, die zich door zakenman en eigenaar mister T hadden laten strikken om fijn werk te doen tussen al die bladeren en rupsen, ontdekten wij niemand, die ook maar iets had van een medereiziger voor bijv. leuk praten bij de koffie.Dus toch van nou vooruit dan maar,kom op en we zien wel over en weer (voordeel van zware bagage) zwetend in ons hutje beland, dat verder prima was en van hout en we besloten niet te treuren over het feit dat er noch een moerbeiboom nabij was evenmin als een stoel om in te lezen in de moerbeischaduw. Even terug op de weg was een klein barretje met wat bungalowtjes en daar hadden ze vast spicy chicken curry of zoiets. Ja dus en niet alleen dat maar ook Ait met vriendin Linda. Aparte naam,die hoorde bij een jonge vrolijke Nederlandse blonde 5 dollar per dag backpacker,die al enige tijd een soort manus van alles was bij onze Lao buren ,die net met hun zaakje begonnen waren.
Het plan om de volgende dag met hun in te huren tuktuk de omgeving van Vang V te gaan ontdekken was al gauw gemaakt en na nog een lao bier onder de wol, want vermoeid na de rit van 7 uur door een overigens prachtig bergachtig en grillig landschap per minibus en waar Liza halfweg chips uitdeelde aan kinderen.
Vroeg op en voorbereid op het ergste naar het centrum van Vang V getuktukt, waar we verrast werden door een sfeervolle gezelligheid die deed denken aan de beginjaren van Khaosan road in Bangkok. Alles aanwezig zoals leuke terrasjes en guesthousjes,bakkertjes met croissants en chocolate-cake bij de cappucino, shops met t-shirts die de meest maffe teksten droegen en in de gepast en zeker niet te luid klinkende muziek op straat herkende ik Bob Marley en vele anderen, die mijn trommelvliezen eerder streelden dan kwelden. In de buitenlucht ervaarden we soms een indringend en herkenbaar weeig luchtje van tabak en nog iets, die mij scherp deed twijfelen of ik het wel of toch maar niet zou doen.Wat gok jij Gerard, je weet wel van ook toen op Ko Phangan in de hangmat onder onze rieten veranda. Goed gegokt, maar de vraag was ook niet echt moeilijk.
Door naar een grot aan de overkant van de rivier, gedragen door een gammel maar zeer praktisch van bamboe in elkaar gedraaid loopbruggetje en heerlijk gesjokt door een parkje met bougainville kleuren en geuren waar een Lao gitarist John Denver deed en weer door getuktukt naar een soort walhalla aan de rivier voor vooral jong maar soms ook oud.
In rietenhutjes bij een bar waar de muziek wel degelijk luid aanwezig was kwam de hele meute bij elkaar om te sporten, ervaringen uit te wisselen, waardoor droge kelen en dus ook bier werd vereist. De sfeer was uiterst relaxed en we kwamen zoals telkens weer jongelui tegen die we al eerder en waar dan ook hadden ontmoet. Weer bier dus.
Er was een paal van aan elkaar gehecht bamboe aan de waterkant gezet en via een boom iets verderop kon je omhoog klimmen om dan vanaf 20 meter aan een lijn, die aan genoemde paal bevestigd was, omlaag te jumpen en dan in de meest vreemde standjes rond te zwaaien en dan in het water te belanden. Kortom een groot feest waar we de hele middag met veel genoegen zijn blijven hangen.
Terug naar onze moerbeifarm en hut. We hebben genoten van Vang Vieng en eenieder, die ooit van plan is naar Laos te gaan, krijgt hierbij van ons een van harte aanbeveling (Hammy en Joost). Morgen zal ik nog even iets vertellen over het blad van de moerbeiboom en zijn geneeskrachtige potentie. Sabaideeeeee
-
29 December 2007 - 12:57
Jos:
Hoi Cees en Liza,
wederom en leuk verhaal.Zo zie je maar als alles volgt wat die anderen zeggen dat je niet moet doen dan zie je veel minder en mis je hoop leuke ervaringen.
vandaag ook een alle , inmiddels 6, foto's op mijn gemak bekeken. hardstikke leuk en wat een mooie omgeveving
Goeie tijd tijd daar nog
Jos -
29 December 2007 - 15:25
Gerard:
Nou vooruit, eeeeentje dan...... -
29 December 2007 - 15:54
Gerard:
en oh ja, pas op voor plots overstekende volleybalnetten op het strand. -
29 December 2007 - 20:38
Marijke:
Hoi Liza,
Bart hoorde van Martin dat jullie een lange rondreis aan het maken zijn. Leuk hoor, al die verhalen met foto's! Geniet er maar lekker van...:)
groetjes,
fam. Bouwman -
30 December 2007 - 09:37
Oya:
Hallo, slamat pagi hier!
Liza, mooie foto's, vertederend met je chips voor het goede doel. Ik wou dat ik bij je was kunnen we borong2 in Vang Vieng. Amatoooooooooooo, Groetjes Oya -
30 December 2007 - 09:46
Ait:
Hallo Cees en Liza, Ik heb een erg gezellige tijd met jullie gehad, hopelijk hebben jullie een goede busreis gehad, hij was immers duur genoeg. hehe.
Fijne laatste weken in Laos en Cambodia,
Groeten, Ait
ait.waarbenjij.nu
aitgeurts@gmail.com -
30 December 2007 - 14:41
Gerda:
Heerlijk om te lezen die verhalen van jou, Cees. Ben steeds weer benieuwd en verrast.
Een heel fijn Oud Jaar en tot schrijfs in 2008.
Kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
